Λυκειάρχης Ράμπο

Φαίνεται ότι κάποιος έχει μπερδέψει τον ρόλο και την δουλειά του. Αναφερόμαστε στον κ. Παπαϊωάννου, τον λυκειάρχη του 1ου Λυκείου Μοσχάτου. Δεν είμαστε σε θέση να τον κρίνουμε όσον αφορά την εκπαιδευτική του ικανότητα, οι παιδαγωγικές του αρετές είναι μάλλον μειωμένες. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι κάθε πρωί κλείνει την πόρτα του λυκείου στις 8.12 (!), ενώ το κουδούνι χτυπάει στις 8.15 (!!!). Πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία να κλείνουν οι πόρτες πριν χτυπήσει το κουδούνι και απ' ό,τι γνωρίζουμε έχει έρθει αρκετές φορές σε κόντρα με την διευθύντρια του 1ου Γυμνασίου, κα. Βλάσση, καθώς τα δύο αυτά σχολεία συστεγάζονται. Όποιος μαθητής έρχεται ταυτόχρονα με το κουδούνι (στην ώρα του, δηλαδή, έστω και οριακά) είναι υποχρεωμένος να περιμένει έξω κατά τη διάρκεια της προσευχής, να ακούει το καθιερωμένο εξάψαλμο του κ. Παπαϊωάννου και τελικά να παίρνει την απουσία της πρώτης ώρας!

Το μαρτύριο δεν τελειώνει εδώ όμως. Πριν τις 9, ο λυκειάρχης έχει τηλεφωνήσει στα σπίτια των μαθητών που έμειναν έξω, σαν να εμφανίζουν παραβατική συμπεριφορά. Το τηλέφωνο στο σπίτι γίνεται και για άλλους λόγους όπως η αδιαφορία στο μάθημα, η ενοχλητική συμπεριφορά στην τάξη και άλλες σχετικά ασήμαντες αφορμές που όλοι οι μαθητές λίγο-πολύ έχουν δώσει στα 12 χρόνια που βρίσκονται στα θρανία. Σε μερικούς μάλιστα γονείς προτείνει να σκεφτούν μήπως το παιδί τους πρέπει να αλλάξει σχολείο! Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που απειλούσε ότι θα αφήσει στην ίδια τάξη όσους μαθητές κάνουν κάποια κινητοποίηση πέρσι τον Δεκέμβρη, όταν τα παιδιά έβραζαν μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια.

Ο κ. Παπαϊωάννου καλό θα ήταν να καταλάβει ότι είναι διευθυντής λυκείου και όχι διοικητής στρατοπέδου. Επίσης καλό θα ήταν να καταλάβει ότι ο ρόλος του είναι και παιδαγωγικός. Τα παιδιά του λυκείου βρίσκονται στην εφηβεία τους, στην πιο περίεργη φάση της ζωής τους, όπου καλούνται να διαμορφώσουν χαρακτήρα, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να σηκώσουν τα βάρη και το άγχος των εξετάσεων που έρχονται. Τα παιδιά χρειάζονται στήριξη όχι κάποιον που τα βλέπει σαν υποτελείς ή σαν θηρία που πρέπει να δαμαστούν. Και δεν νομίζουμε ότι είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι αν κάποιος φερθεί στα παιδιά σαν ίσος προς ίσο θα τα κερδίσει, η αντίθετη αντιμετώπιση το πιθανότερο είναι να φέρει περισσότερη κόντρα.

Θα επανέλθουμε στο θέμα όποτε χρειαστεί.