ΑΠΟ
ΚΟΡΟΛΗ ΧΡΗΣΤΟ
ΜΕΛΟΣ Σ.Ε Δ.Ο.1 ΜΟΣΧΑΤΟΥ
ΠΡΟΣ
Δ.Ο. 1 ΜΟΣΧΑΤΟΥ
Ν.Ε. Β1 ΑΘΗΝΑΣ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΘΗΝΑΣ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ
Η κρατική τρομοκρατία, που εκδηλώθηκε με ανείπωτη για σύγχρονη ευρωπαϊκή Δημοκρατία βιαιότητα την Τρίτη 28 και κυρίως την Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011 είναι πολιτική συνέπεια της εφαρμογής των αναποτελεσματικών, άδικων, αδιέξοδων και, παρόλα αυτά, εντεινόμενων μέτρων λιτότητας, τα οποία επιβάλλει η εθελούσια υπαγωγή της χώρας μας σε καθεστώς διεθνούς οικονομικού ελέγχου.
Η πρόσκληση του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη από τον Γιώργο Παπανδρέου και η υπογραφή του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης πέρσι τον Μάιο, αποδεικνύονται πλέον, όχι προσωρινή λύση έκτακτης ανάγκης, όπως ισχυριζόταν μέχρι πρόσφατα η κυβέρνηση, αλλά στρατηγική επιλογή με μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Είναι η επιλογή της βίαιης προσαρμογής της χώρας μας στην καπιταλιστική βαρβαρότητα ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου κοινωνικής οργάνωσης, με την κατάργηση των εγγυήσεων κοινωνικής και εργασιακής προστασίας και αξιοπρέπειας που εισήγαγε ο Ανδρέας Παπανδρέου μετά το 1981. Είναι η εκ των υστέρων απάντηση του Γιώργου Παπανδρέου στο δίλημμα που είχε θέσει ο ίδιος προεκλογικά: σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.
Το επαναλαμβανόμενο δίλημμα: Μνημόνιο ή χρεοκοπία δεν υφίσταται, όχι μόνον διότι η αναγκαία και αναπόφευκτη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της χώρας με σημαντική υποτίμηση της ονομαστικής αξίας των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου που διακρατεί το τραπεζικό σύστημα δεν συνιστά χρεοκοπία – αντίθετα, είναι η αναντικατάστατη προϋπόθεση για την αποτροπή της – αλλά και επειδή, η εκτόξευση του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ ως συνέπεια της λιτότητας του Μνημονίου, μετατρέπει τη διάζευξη: Μνημόνιο ή χρεοκοπία, σε σύζευξη: Μνημόνιο και χρεοκοπία. Ωστόσο, ακόμη και στην υποθετική περίπτωση που αυτό το δίλημμα ήταν πραγματικό, το πρώτιστο πολιτικό καθήκον μιας προοδευτικής και σοσιαλιστικής κυβέρνησης είναι ο αγώνας για την υπέρβαση του, με τη διατύπωση ρεαλιστικών εναλλακτικών προτάσεων για τη συνολική, ευρωπαϊκή λύση του προβλήματος χρέους της Ευρωζώνης, με την αξιοποίηση κάθε δυνατότητας συμμαχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την εξάντληση του ανεκμετάλλευτου διαπραγματευτικού αποθέματος της χώρας μας που δημιουργεί η συμμετοχή της στην Ευρωζώνη και η συστημική επίπτωση στο σύνολό της από οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη στην Ελλάδα. Το μόνον που αποδεικνύουν οι αλλεπάλληλοι εκβιασμοί του σημερινού κατ’ ευφημισμόν ΠΑΣΟΚ και οι συνεχείς ασκήσεις ψυχολογικού πολέμου προς την κοινωνία είναι η οριστική απομάκρυνσή του από τις ιδεολογικές, προγραμματικές και πολιτικές συντεταγμένες του.
Η σύζευξη: Μνημόνιο και χρεοκοπία δεν προκύπτει μόνον από τη μακροοικονομική εξέλιξη της χώρας μας. Προκύπτει κυρίως από την κοινωνική αναδιαμόρφωση της: από την οικονομική περιθωριοποίηση και επιταχυνόμενη έκλειψη της μεσαίας τάξης, όπως και αν αυτή προσδιορίζεται επαγγελματικά, είτε μέσω του δημόσιου είτε μέσω του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας (δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, μικρομεσαία επιχειρηματικότητα) και, φυσικά, από την καταβύθιση ολοένα και περισσότερων κοινωνικών στρωμάτων στο τέλμα της αδυναμίας να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους για απλή καθημερινή επιβίωση (συνταξιούχοι, άνεργοι, απασχολούμενοι χωρίς αμοιβή για μεγάλο και αυξανόμενο χρονικό διάστημα, εκ περιτροπής απασχολούμενοι). Προκύπτει, δηλαδή, από την κοινωνική πόλωση στην οποία με ταχύτητα οδηγεί η ευρεία αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου – και μέσω των κακήν κακώς ιδιωτικοποιήσεων – προς όφελος του ολιγάριθμου, αλλά διαπλεκόμενου και συντεταγμένου οικονομικού κατεστημένου, με πρόσχημα τη δημοσιονομική εκτροπή της χώρας και τις πολιτικές λιτότητας και διαρθρωτικής απορρύθμισης του Μνημονίου. Η επίκληση ενός οικονομικού ψευτοδιλήμματος σε μια κοινωνία που έχει ήδη χρεοκοπήσει, προκαλεί εύλογες απορίες για το εάν οι εμπνευστές του έχουν πράγματι αντιληφθεί που βρίσκονται και σε ποιους απευθύνονται.
Αν ένα δίλημμα αποκτά πραγματική αξία στην Ελλάδα της βαρβαρότητας που διαμορφώνει καθημερινά και με επιμονή ο Γιώργος Παπανδρέου και οι εταίροι του στην εξουσία είναι το εκλογές ή τανκς – παραλλαγή του οποίου διατύπωσε πρόσφατα ο Θόδωρος Πάγκαλος και, ως αξιοποίηση του στρατού για τη διατήρηση της συνοχής του κράτους, είχε θετική απήχηση σε κύκλους του κατεστημένου και έγκυρους εκφραστές του στο δημοσιογραφικό χώρο. Η κυβέρνηση θα ανοίξει το δρόμο: ή για την ανατροπή της, μέσω της μόνης δημοκρατικής διεξόδου των εκλογών, ή για την ανατροπή της δημοκρατίας, εντείνοντας την καταστολή και εκτρεπόμενη σε διαρκώς πιο ακραίες αυταρχικές και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές, όσο κλιμακώνεται η αντιπαράθεσή της με την κοινωνία.
Οι εκλογές θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως το Καθαρτήριο του ΠΑΣΟΚ. Η προδιαγραφόμενη βαριά εκλογική ήττα είναι η δίκαιη και πολιτικά χρήσιμη αντίδραση μιας κοινωνίας που, η σημερινή ηγετική ομάδα του κόμματος και όσοι/όσες συνεργάζονται μαζί της, εχθρεύεται και σφυροκοπεί πολύπλευρα και ασταμάτητα. Αυτό δεν είναι το ΠΑΣΟΚ το οποίο υπηρέτησα, χωρίς ουδέποτε να ζητήσω ή να έχω την οποιαδήποτε ανταμοιβή για την εθελοντική, αδιάλειπτη και ανυστερόβουλη στράτευσή μου στις γραμμές του, από τα χρόνια της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΜΚ στο Βόλο, τον Ιούνιο του 1975 – στράτευση για την οποία θα είμαι υπερήφανος όσο ζω. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, με ότι σήμερα αναπροσδιορίζεται ως ΠΑΣΟΚ, δεν επιθυμώ να έχω την οποιαδήποτε πολιτική ή οργανωτική σχέση. Υποβάλλω με λύπη την παραίτησή μου και ζητώ να με διαγράψετε από το μητρώο μελών του κόμματος.
ΚΟΡΟΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
4/7/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου