Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Νέο e-mail αναγνώστη για τους αγανακτισμένους

Ενδιαφέρων διάλογος έχει αρχίσει στα σχόλια του πρώτου e-mail αναγνώστη για το κίνημα των αγανακτισμένων, ενώ λάβαμε νέο e-mail από αναγνώστη για το ίδιο θέμα, που το παραθέτουμε αυτούσιο:

Το κίνημα των Αγανακτισμένων
και η αγανάκτηση μερικών.


Το κίνημα των Αγανακτισμένων μπορεί στη μορφή να μιμείται την πρωτοβουλία των Ισπανών, αλλά στην πραγματικότητα τροφοδοτείται από το ντόπιο οικονομικό κράχ. Με τα παραδοσιακά κριτήρια, μοιάζει να μην είναι ενταγμένο πολιτικά. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι βαθιά και με πρωτόγνωρο τρόπο πολιτικό. Πηγάζει από τα σπλάχνα της κοινωνίας και απηχεί τη διέγερση της σιωπηλής πλειοψηφίας, που βλέπει ότι κατεδαφίζονται οι στοιχειώδεις σταθερές του βίου. Γι’ αυτό και έχει όλες τις προϋποθέσεις να αναδειχθεί σε παράγοντα πολιτικών εξελίξεων.

Το κίνημα είναι αυθόρμητο, ιδεολογικά ποικιλόχρωμο και πολιτικά αδέσποτο. Η ανθρωπογεωγραφία και τα σύμβολά του είναι πολύ διαφορετικά από τα αντίστοιχα των παραδοσιακών διαδηλώσεων. Σ’ αυτό δεν κυριαρχούν τα μπλοκ και οι «επαγγελματίες» διαδηλωτές της Αριστεράς και των συνδικάτων, αλλά άνθρωποι χωρίς θητεία σε διαδηλώσεις. Αντί για πανό και κόκκινες σημαίες βλέπεις ελληνικές σημαίες και ακούς τον εθνικό ύμνο. Αντί για μολότοφ και συγκρούσεις, βλέπεις να επικρατεί μία ενδιαφέρουσα ειρηνική ατμόσφαιρα και η απουσία συνθημάτων εναντίον των αστυνομικών.

Η οργή εναντίον του Μνημονίου, της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος εκφράζεται με έντονες αποδοκιμασίες.

Ορισμένοι έσπευσαν να μιλήσουν για πλήγματα εναντίον του Κοινοβουλευτισμού και της Δημοκρατίας! Στην πραγματικότητα, εκφράζουν την απέχθεια και την εναντίωση σ’ ένα πολιτικό σύστημα που βούλιαξε στη διαπλοκή και τη διαφθορά, που έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού και που τώρα, στο όνομα της διάσωσης, πλήττει ή και καταστρέφει τις σταθερές του βίου εκατομμυρίων πολιτών. Η αλήθεια είναι ότι για τη σημερινή καταρράκωση του πολιτικού συστήματος ευθύνονται πρωτίστως οι ταγοί του.

Ο αγανακτισμένος πολίτης, που διαμαρτύρεται σήμερα, ακόμη και με ακραία μέσα, για την απεμπόληση κοινωνικών και οικονομικών του δικαιωμάτων δεν έχει άδικο.

Ο Mirabeu είπε κάποτε: «όταν όλος ο κόσμος έχει άδικο, τότε όλος ο κόσμος έχει δίκιο!».

Το πλήθος των αγανακτισμένων πολιτών δεν είδε μέχρι σήμερα να εξισορροπούνται από τους ασκούντες την ενεργό πολιτική οι κοινωνικές αντιθέσεις και να παραμερίζονται οι κοινωνικές συγκρούσεις, με σκοπό την προστασία των ασθενέστερων. Οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι και οι συνταξιούχοι δεν είδαν να αίρονται οι ακρότητες στις οποίες οδηγεί η ψυχρή και τεχνοκρατική εφαρμογή του μνημονίου, να πατάσσεται η φοροδιαφυγή, να αντιμετωπίζεται η ανεργία, ιδιαίτερα των νέων, να βελτιώνεται η υγεία και η παιδεία των πολιτών, να ενισχύονται οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι, να επιλύονται απαράγραπτα εθνικά δικαιώματα, να τιμωρούνται όσοι οικειοποιήθηκαν και κατασπατάλησαν τον πλούτο και το μόχθο του Ελληνικού Λαού. Αντίθετα είδαν μια παραπαίουσα και συνεχώς ολισθαίνουσα προς τον κατήφορο του αδιεξόδου πολιτική των κομμάτων, τα οποία παρήκμασαν πια στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Και αυτή η παρακμή των κομμάτων επιτείνει τη λιποθυμία των δημοκρατικών θεσμών.
Τα αρχηγικά κόμματα και τα δήθεν «κόμματα αρχών» δεν προάγουν το θέμα, όπως δεν το προάγει και ο μονοκομματισμός.

Και φυσικά τι να απαντήσω στο ερώτημα του φίλου για τον συγγενή που αργοπεθαίνει;
Ας σκεφτούμε όλοι ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ… ποιος είναι υπεύθυνος γι αυτό ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ τα τελευταία 30 χρόνια.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Μπορούν οι Αγανακτισμένοι να αποτελέσουν πραγματική απειλή για το σύστημα;

Τι θα συμβεί αν το κίνημα των Αγανακτισμένων πάρει μέρος στις εκλογές;

Πόσο εύκολο είναι να υπάρξει μια υποτυπώδης οργάνωση του συγκεκριμένου Κινήματος;
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ…….

Ο ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων για την φιλοξενία

6 σχόλια:

  1. Ο φίλος καλά τα λέει.
    Αλλά απαντήσεις και τοποθετήσεις...
    ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ. Εκεί θα συζητήσουμε
    να βρούμε την άκρη να γλυτώσουμε
    από το σάπιο αυτό πράγμα που είτε
    το χτίσαμε είτε το βοηθήσαμε να
    φτιαχτεί. Ο καθένας από την μεριά του
    ας κάνει την κριτική του και την αυτο-
    κριτική του. Αλλά φτάνει πια, δεν πάει
    άλλο. Και τα "πειράματα" των σωτήρων μας
    θα μας βρουν μπροστά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πήγα στην πλατεία δυο τρεις φορές και από τις συζητήσεις που έκανα εκεί με άλλους είδα ότι λείπει η πολιτική πρόταση για το "μετά". Ο καθένας "αγανακτούσε" για το δικό του οικονομικό συμφέρον που πολλές φορές στρεφόταν το "συμφέρον" του ενός ενάντια στα συμφέροντα των άλλων. Από μερικές οργανωμένες ομάδες που ξεχώριζαν εύκολα και από μερικά συνθήματα που ακούγονταν άρχισα να αμφιβάλλω αν το πολιτικό αποτέλεσμα που επιδιώκουν μερικοί είναι το ίδιο μ' αυτό που θέλω να δω.
    Αποτέλεσμα δεν ξαναπήγα, ούτε θα ξαναπάω σε τέτοιες μαζικές διαμαρτυρίες αν δεν μου πουν με σαφήνεια ποιο είναι το πολιτικό ζητούμενο.
    Θέλω να ακούσω ξεκάθαρα το τι στοχεύουμε για να αλλάξει και με τι ακριβώς θα το αντικαταστήσουμε, γιατί ανατριχιάζω με την ιδέα να δούμε σαν αποτέλεσμα όλου αυτού του αγώνα να έρχεται κανένας Γλύξμπουργκ ή να αποκτήσουμε κανένα Έλληνα Μπερλουσκόνι για πρωθυπουργό και αντί να πάμε και να πάρουμε μαλλί, να βγούμε κουρεμένοι.
    Αντιγράφω με copy-paste ένα απόσπασμα του Κροπότκιν από προηγούμενο άρθρο :
    "Κανένας αγώνας δεν μπορεί να επιτύχει αν δεν έχει σαφή και συγκεκριμένο στόχο. Δεν είναι δυνατή η καταστροφή της κατεστημένης τάξης πραγμάτων, αν στη διάρκεια της ανατροπής, ή της πάλης που προηγείται από την ανατροπή, δεν βρίσκεται ζωντανή μέσα στο νου η ιδέα του τί πρέπει να αντικαταστήσει εκείνο που επιβάλλεται να αφανισθεί. Και η θεωρητική ακόμη της
    σημερινής κατάστασης είναι αναποτελεσματική, αν αυτός που ασκεί την κριτική δεν έχει στο νου του μια λίγο πολύ συγκεκριμένη ιδέα για το τί πρέπει να αντικαταστήσει το τωρινό καθεστώς."
    Δεν έλεγξα την ακρίβεια της προέλευσης αλλά το κείμενο σαν νόημα και ουσία είναι σωστό και με καλύπτει απόλυτα.
    Πιστεύω ότι έχει ωριμάσει ο καιρός για μια νέα πολιτική πρόταση, ένα όραμα, ολοκληρωμένο, πειστικό και ελκυστικό, που θα εμπνεύσει και θα προσελκύσει τον λαό και θα λειτουργήσει σαν πραγματική "κόλλα" που θα αντικαταστήσει την απροσδιόριστη "αγανάκτηση" με κάτι πιο συγκεκριμένο και σταθερό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ Τάκη συγνώμη για την έκφραση αλλά βρίσκω το σχόλιο σου προβοκατόρικο. Και να εξηγήσω γιατί.
    Καταρχήν στην πλατεία γίνονται λαϊκές συνελεύσεις και ψηφίσματα όπου μάλλον δεν συμετείχες. Η πολιτική πρόταση δεν λείπει βέβαια όπως λες. Η πρόταση είναι η Αμεση Δημοκρατία.
    Οσο για τα λόγια του Κροπότκιν που χρησιμοποιείς είναι απλά μια παράγραφος από μια σείρα φιλοσοφίας του που εύκολα παρερμηνεύονται,εαν κάποιος δεν γνωρίζει τι εστί Κροπότκιν.
    Ο Πιότρ Κροπότκιν ήταν ο πιο καλός πρίγκιπας που έζησε ποτέ. Ένας γνήσιος πρίγκιπας της εντιμότητας και του ήθους, που στο αριστούργημά του "Αμοιβαία βοήθεια" λέει πως στον καιρό μας ούτε καν οι μεγαλοφυείς μπορούν να κάνουν κάτι μόνοι τους. Η ανάγκη για συλλογική δράση θα γίνεται ολοένα και περισσότερο απαραίτητη σε όλα τα επίπεδα. Μέσα απ' αυτήν την ανάγκη για συλλογική δράση και με την ανάπτυξη όλων των δεξιοτήτων του καθένα χωριστά προκειμένου η συλλογική δράση να είναι πιο αποτελεσματική, η ανθρωπότητα θα οδηγηθεί κάποτε κατ' ανάγκην στον αναρχοκομμουνισμό. Είθε, άθεε Αγιε Πιότρ Κροπότκιν.
    Αλήτες σαν τον Νετσάγεφ, που σκοτώνουν για την χαρά του φόνου, θα τρυπώνουν πάντα ανάμεσα στους αναρχικούς. Αλλά δεν είναι αυτοί οι γνήσιοι αναρχικοί.
    Οι γνήσιοι αναρχικοί έχουν κάτι από την συμπεριφορά του Διογένη και το ήθος του Κροπότκιν, ίσως του πιο έντιμου ανθρώπου που περπάτησε ποτέ στην γη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Άγνωστε 9:07, την ιδέα της Άμεσης Δημοκρατίας καθώς και την συμπεριφορά του Διογένη και το ήθος του Κροπότκιν τα προσβάλουν και τα προβοκάρουν αυτοί που, χωρίς να τα καταλαβαίνουν και χωρίς να τα σέβονται τα χρησιμοποιούν με copy-paste, αυτοί που ισχυρίζονται ότι είναι, αυτοί και μόνο αυτοί, οι γνήσιοι ερμηνευτές τους και αποκαλούν "προβοκάτορες" όσους διατυπώνουν προβληματισμούς και αγωνίες που έρχονται σε αντίθεση με τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα.
    Την προηγούμενη γνώμη που εξέφρασα με το σχόλιό μου την ενισχύει η δική σου παρέμβαση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ10 Ιουλίου 2011 στις 7:08 μ.μ.

    Η νέα μορφή εξουσίας θα είναι η "Άμεση Δημοκρατία" η μετονομαζόμενη σε "γιαουρτοκρατία". θα βασίζεται στα γιαουρτώματα, στα μπουγελώματα και στα γιουχαΐσματα.
    Περιπλανώμενοι αλήτες θα περιφέρονται στις πόλεις και θα προσπαθούν να επιβάλλουν την άποψή τους και θα χειροδικούν επάνω σε όποιον εκφράζει διαφορετική άποψη. Πολυφωνία θα ισχύει μόνο αν οι γνώμες είναι αρεστές στους νέους άρχοντες τους "γιαουρτοκράτες".
    Η εθνική υπερηφάνεια θα συνοψίζεται στην άποψη ότι οι "κουτόφραγκοι" είναι υποχρεωμένοι να μας τρέφουν και ότι άμα εμείς κάνουμε ναζάκια και τους πάμε κόντρα εκείνοι θα τρέξουν να μας φέρουν τα ευροπουλάκια στα πόδια μας, λες και είμαστε γκόμενες.
    Η Ελληνική σημαία θα κυματίζει στα χέρια μερικών ανόητων σαν σύμβολο διχασμού που δεν έμαθαν τίποτα από την επιστολή των Ισπανών που ζήτησαν να μην χρησιμοποιούμε την ισπανική σημαία γιατί αυτή ανήκει σε όλους τους Ισπανούς.
    Όσοι έχουν αυτό το όραμα ας αγοράσουν γιαούρτια και ας τους ακολουθήσουν.
    Οι άλλοι, οι νοικοκυραίοι, υπομονή!
    Όταν οι "αγανακτισμένοι - γιαουρτοκράτες" αρχίσουν να λένε τα σχέδιά τους τότε θα αρχίσουν να δέρνονται μεταξύ τους και να πετάει τα γιαούρτια ο ένας στον άλλον.
    Τότε θα δρέψουν οι ίδιοι τους καρπούς που σήμερα σπέρνουν, αλλά κανείς δεν ανησυχεί γιατί είναι τόσο λίγοι, τόσο λίγοι ποιοτικά και ποσοτικά.
    Όσο για την πατρίδα, αυτή θα βρει τον δρόμο της, χωρίς τα νταηλίκια τους και την ανωριμότητά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή