Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Άρθρο του Παναγιώτη Μαντζαβά για την ανωνυμία στο ίντερνετ

Ο Παναγιώτης Μαντζαβάς, μαθητής και μέλος του Τοπικού Συμβουλίου Νέων Μοσχάτου, μας απέστειλε e-mail σχετικά με την ανωνυμία στο ίντερνετ και εμείς το δημοσιεύουμε αυτούσιο:

Παρατηρώντας με «εξωτερική εστίαση»

Μάλιστα... ανωνυμία λοιπόν... λέξη και αυτή, ε; Αλλά, βέβαια, πώς αλλιώς θα ρίξεις λάσπη σε μια εποχή που όλοι και όλα κρίνονται; Σε μία εποχή παρερμηνείας λέξεων και κινήσεων. Σε μία εποχή που η Δημοκρατία περνάει τη χειρότερη κρίση. Σε μία εποχή που συγχέεται η έννοια της ατομικότητας με αυτήτου ατομικισμού - και εμείς τι κάνουμε γι' αυτό; Μα φυσικά το ενισχύουμε. Βέβαια,ένας λογικός άνθρωπος θα ρωτούσε «Γιατί τα λες αυτά; Σου έκλεισε κανείς το στόμα;». Η απάντηση είναι απλή και είναι η εξής: Το ενισχύουμε παραγκωνίζοντας παθητικά το θάρρος της γνώμης μας και, εν γένει, των αρχών της ισηγορίας και της ελευθερίας του λόγου.

Για να γίνω πιο σαφής, ας εξηγήσω. Διάβασα, λοιπόν, ένα σχόλιο κάπου και με αφορμή αυτό γράφω ό,τι γράφω. Ο συντάκτης του σχολίου υπέγραφε ως Ανώνυμος μεν, Μη Άφωνος δε. Και σας θέτω τον ακόλουθο προβληματισμό: Είναι καλύτερο/ δημοκρατικότερο/πιο θαρραλέο/ σύμφωνο με την αρχή της ισότητας το να κάνεις μια δήλωση δίχως όνομα από το να μην εκφέρεις  άποψη; Η προσωπική μου άποψη είναι αρνητική. Και αυτό γιατί το να μην εκφέρει κάποιος άποψη σε ένα θέμα μπορεί να εξηγηθεί, αφού είναι δυνατόν να μην έχει τιςαπαραίτητες γνώσεις ή το επιθυμητό πνευματικό επίπεδο, και κανείς δεν θα τον κατηγορήσει γι' αυτό. Το να εκφέρει όμως την άποψη του ανώνυμα τον χαρακτηρίζει είτε ως προπαγανδιστή, είτε ως αερολόγο, είτε ως φοβητσιάρη. Και τότε είναι που θα τον κατηγορήσουν πολλοί.

Σκοπός μου δεν είναι να αναφερθώ προσωπικά, αλλά να αναφερθώ σε όλους. Σκοπός μου δεν είναι να θίξω, αλλά να προβληματίσω. Εγώ δεν έχω δεχτεί (απ' όσο ξέρω)ακόμα κάποια επίθεση, πολύ φοβάμαι όμως ότι, αργά ή γρήγορα, θα με σηκώσουν να χορέψω και ας με πονάν τα πόδια μου. Ελπίζω μόνο να είναι κάτι επίσημο και επώνυμο. Καλό θα ήταν οι κρίσεις να μη γίνονται «a priori».

Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου. Παρακαλώ το Θεό να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω...

Μαντζαβάς Παναγιώτης
(ως ενεργός πολίτης,δημότης Μοσχάτου-Ταύρου, νέος)

8 σχόλια:

  1. μπραβο μικρε
    χκαραβυσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπράβο. Χρειαζόμαστε σκεπτόμενους νέους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΜΠΡΑΒΟ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καθαρα μυαλα καθαρες σκεψεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Oταν χρησιμοποιούμε προτάσεις άλλων βάζουμε τουλάχιστον εισαγωγικά. "Τώρα ξαναγυρίζω στην σιωπή μου. Παρακαλώ το θεό να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ Παναγιώτη και προβληματιζόμενε νεολαίε,
    έχω μια εντελώς διαφορετική άποψη και θα μου επιτρέψεις να την εκφράσω σε λίγες γραμμές.
    Η ανωνυμία προστατεύει το ίδιο το σχόλιο.

    Εξηγούμαι.
    Όπως θα έχεις ήδη συνειδητοποιήσει το Internet είναι ένας χώρος γεμάτος σοφία και σκουπίδια μαζί.
    Από εμάς εξαρτάται το τι θα διαλέξουμε.
    Μέσα από τις ιστοσελίδες βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από χίλια-δυο σχόλια.
    Οι έχοντες κρίση απορροφούν την ουσία.
    Ένα σχόλιο με λάσπη διαφέρει από ένα σχόλιο με ουσία ακριβώς στην ουσία.

    Μια σωστή κουβέντα έχει αξία για την εσωτερική ορθότητά της και όχι ανάλογα με το ποιος την λέει.

    Σε ένα επώνυμο σχόλιο κινδυνεύει να πνιγεί η όποια ουσία υπάρχει μέσα στις διαπροσωπικές αντιθέσεις και τα συμφέροντα.
    Σε ένα επώνυμο σχόλιο, φοβάμαι ότι ψάχνουμε πιο πολύ το "γιατί" τα έγραψε αυτά ο συντάξας παρά το "τι" γράφει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαντζαβάς Παναγιώτης13 Απριλίου 2011 στις 4:17 μ.μ.

    κ. Τάκη,
    Δεν θα ήθελα να μπω σε έναν φαύλο κύκλο και να ανοίξω εδώ μια συζήτηση που θα μπορούμε να συνεχίσουμε για πολλές ημέρες γράφοντας ο καθένας σύντομα δοκίμια (που στη χειρότερη των περιπτώσεων μπορεί να καταλήξει σε αντιπαράθεση). Άλλωστε δεν έχω διαφορές με κανέναν. Οπότε αφήνω το θέμα εδώ και οι "έχοντες κρίση", διαβάζοντας το κείμενό μου και το αντεπιχείρημά σας, ας διαμορφώσουν άποψη. Ούτως ή άλλως τις προσωπικές μας απόψεις εκφέραμε έκαστος.
    Υ.Γ. Αλίμονο σε όποιον δεν ξέρει και θεωρεί μια τέτοια φράση ως δική μου! (Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Συμφωνώ με τον Τάκη αλλά θα ήθελα να προσθέσω ότι η ανωνυμία προστατεύει και τον σχολιαστή. Είναι ουτοπία να πιστεύει κανείς ότι μπορεί ο καθένας να λέει ελεύθερα και επωνύμως τη γνώμη του χωρίς να υποστεί την παραμικρή συνέπεια. Μπορεί π.χ. ένας εργαζόμενος να σχολιάσει αρνητικά την πολιτική που ακολουθεί η επιχείρηση που εργάζεται στην διασφάλιση της ποιότητας των παραγόμενων τροφίμων; Την επόμενη μέρα δεν θα είχε εργασία και καμία τύχη για εξεύρεση νέας σε ολόκληρο τον κλάδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή