Το 2ο Δημοτικό Ταύρου και η Καύση Καλωδίων

Αρκετά κείμενα λάβαμε από την Επιτροπή Κατοίκων κατά της Καύσης Καλωδίων στον Ταύρο, σχετικά με τις αντιδράσεις του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Ταύρου, αλλά και του Συλλόγου Διδασκόντων του ίδιου σχολείου για το πρόβλημα με την παράνομη καύση καλωδίων και θα τα δημοσιεύσουμε.

Πρώτα, όμως, θα δημοσιεύσουμε την επιστολή - έκθεση που έγραψε μαθητής του 2ου Δημοτικού και εκφράζει την άποψη του για το θέμα. Να σημειώσουμε ότι τα κείμενα είναι από το 2010 (με Δήμαρχο Ταύρου τον κ. Δημήτρη Σούτο):

ΕΚΘΕΣΗ ΜΑΘΗΤΗ ΤΟΥ 2ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΑΥΡΟΥ

Αγαπητέ Κύριε Δήμαρχε,

Είμαστε οι μαθητές του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ταύρου και σας γράφουμε για την ζωή των πρόσφυγων στην Ελλάδα. Όλοι ξέρουμε πως την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα έχουν έρθει από διάφορες χώρες (Βουλγαρία, Μαρόκο κτλ.) πολλοί πολιτικοί πρόσφυγες και μετανάστες. Αυτοί μετά εγκαταστάθηκα σε διάφορους καταυλισμούς και στο Δ. Ταύρου άρχισαν την λεγόμενη "Καύση Καλωδίων". Διάφορες εταιρίες τους έδωσαν λεφτά, για να βρουν και να κάψουν καλώδια και να τους δώσουν το χαλκό. Οι άμοιροι και φτωχοί πρόσφυγες δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς και άρχισαν να καίνε καλώδια. Όμως θα μπορούσαν να σταματήσουν την καύση, αν δεν είχαν ανάγκη τα λεφτά. Γι' αυτό, εμείς προτείνουμε να καλυτερεύσετε τη ζωή αυτών των ταλαιπωρημένων ανθρώπων, που δεν έχουν συχνά ούτε να θρέψουν τα παιδιά τους! Έτσι θα πρέπει να τους καταλάβουμε και να τους συμπονέσουμε και να τους βοηθήσουμε να εξασφαλίσουν κι αυτοί το μέλλον τους διότι κι αυτοί άνθρωποι είναι και έχουν δικαίωμα κι αυτοί στην ζωή!

Άλλωστε κι εμείς οι Έλληνες, έχουμε βρεθεί στη θέση τους μετά τον πόλεμο του 40', όταν χάσαμε τα σπίτια μας, τα υπάρχοντά μας, ακόμα και την οικογένειά μας.

Δηλαδή, συμπεραίνουμε πως έχουμε κοινά ωφέλη και η πρότασή μας συμφέρει και εμάς, διότι θα σταματήσουμε να μυρίζουμε το τοξικό αποτέλεσμα της καύση καλλά και τους πρόσφυγες, για να γίνει καλύτερη η ζωή των πρόσφυγων, αλλά και η δική μας!

Ελπίζουμε η επιστολή μας να σας συγκινήσει και να καταλάβετε αυτούς τους άτυχους ανθρώπους!

Με τιμή,

το 2ο Δημοτικό Σχολείο Ταύρου

Συνεχίζοντας, δημοσιεύουμε κείμενα του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και του Συλλόγου Διδασκόντων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ταύρου (για να δείτε τα έγγραφα σε πλήρες μέγεθος, κάντε κλικ πάνω στις εικόνες):



Διαμαρτυρία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων (20/4/2010)

Συγκέντρωση υπογραφών του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων

Ψήφισμα του Συλλόγου Διδασκόντων (17/3/2010)

Τέλος, ένα κείμενο - σχολιασμός της Επιτροπής Κατοίκων, σχετικά με την έκθεση του μαθητή:

ΕΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΠΟΥ ΑΠΕΛΑΣΕ ΤΟ ΜΙΣΟΣ

Κυριακή, 23 Ιανουαρίου 2011

Μια έκθεση (συν/νη) ενός μαθητή από το Β΄ Δημοτικό Σχολείο Ταύρου μας φέρνει στη μνήμη γεγονότα και γίνεται αφορμή για σκέψεις και προβληματισμούς.

Πριν από ένα χρόνο, ένα μέλος της επιτροπής στην προσπάθεια του να ανακαλύψει από πού προερχόταν η έντονη μυρωδιά καμένου πλαστικού που είχε σκεπάσει την περιοχή του Εσταυρωμένου εκείνο το πρωί, βρέθηκε έξω από το σκραπατζίδικο στην οδό Μακεδονίας. Η κάπνα μαρτύρησε αμέσως την παράνομη δραστηριότητα που ελάμβανε χώρα εντός της συγκεκριμένης επιχείρησης. Ο «ευρηματικός επιχειρηματίας» έκαιγε μοτέρ περιέλιξης προκειμένου να διαχωρίσει το περίβλημα από το πολύτιμο μέταλλο. Οι διοξίνες και τα φουράνια χόρευαν μέσα στην αυλή του σχολείου, όπου θέση έχει μόνο η «σκανταλιά» και το παιδικό παιγνίδι. Σημειώστε ότι το σχολείο αυτό βρίσκεται μεσοτοιχία με τη μάντρα του σκραπ και 200 μέτρα από τον περίφημο καταυλισμό της οδού Ορφέως 117 στο Βοτανικό.

Αμέσως ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου και οι διδάσκοντες ήρθαν σε επαφή με την Επιτροπή Κατοίκων, συνέταξαν κείμενα διαμαρτυρίας (συν/να) τα οποία υπέγραψαν περισσότεροι από 110 γονείς των παιδιών και 17 δάσκαλοι του σχολείου. Τα κείμενα αυτά στάλθηκαν στο Δήμο Ταύρου αλλά αγνοήθηκαν, γιατί η δημοτική αρχή με πρωταγωνιστή τον τότε αναπληρωτή Δήμαρχο ισχυριζόταν ότι η καύση είχε σταματήσει.

Σήμερα, ένα χρόνο μετά, ένας μαθητής από το ίδιο σχολείο έγραψε μια έκθεση-γράμμα προς το Δήμαρχο και με θέμα τους πρόσφυγες αναφέρεται στους καταυλισμούς, όπου διαμένουν σε ποσοστό 90% μετανάστες/ ΡΟΜΑ, και στην καύση καλωδίων. Με την ανώριμη παιδική γραφή δίνει σε όλους μας μαθήματα σύνεσης και ανθρωπιάς. Το μίσος και ο ρατσισμός δεν έχουν θέση στην παιδική ψυχή και δεν έχουν θέση στον Ταύρο, στον τόπο της προσφυγιάς, στον τόπο των λαϊκών αγώνων, στον τόπο που συμβιώνει ειρηνικά εδώ και δεκαετίες με μετανάστες, στον τόπο που δοκιμάστηκε με επιτυχία η κυβερνώσα αριστερά.

Εκτός εάν…όλοι εμείς δειλιάσουμε ή αντιμετωπίσουμε με αδιαφορία αυτά τα προβλήματα. Τότε, άθελα μας θα βοηθήσουμε να εκκολαφθεί το αυγό του φιδιού που τώρα σέρνεται στους δρόμους του Αγίου Παντελεήμονα.

Πάντως, για να παραφράσουμε τη ρήση ενός παλιού πολιτικού έχουμε να πούμε ότι τα παιδιά «έχουν όλα τα προτερήματα που εμείς οι μεγάλοι απεχθανόμαστε και κανένα από τα ελαττώματα που λατρεύουμε».

ΜΕ ΤΙΜΗ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΥΣΗΣ ΚΑΛΩΔΙΩΝ